दारु पिताना मी कधीच रिस्क घेत नाहीमी संध्याकाळी घरी येतो , तेव्हा बायको स्वंयपाक करत असते।शेल्फमधल्या भांड्यांचा आवाज बाहेर येत असतोमी चोरपावलाने घरात येतोमाझ्या काळ्या कपाटातुन बाटली काढतोशिवाजीमहाराज फोटोतुन बघत असताततरी या कानाचा त्या कानाला पत्ता लागत नाहीकारण मी कसलीच रीस्क घेत नाही………….(१)

वापरात नसलेल्या मोरीतल्या फळीवरुन मी ग्लास काढतोपटकन एक पेग भरुन घेतो ग्लास धुवुन पुन्हा फळीवर ठेवतोअर्थातच बाटलीही काळ्या कपाटात ठेवतोशिवाजीमहाराज मंद हसत असतात स्वयंपाकघरात डोकावुन पाहतो ,बायको कणिकच मळत असते, या कानाचा त्या कानाला पत्ता लागत नाही कारण मी………………………………॥ …..(२)

मी : "जाधवांच्या मुलीच लग्नाचं जमलं का गं?"ती : "छे! दानत असेल तर मिळेल ना चांगल स्थळ"
मी : "अर्थात जाधवांच्या मुलीच अजुन काही लग्नाच वय झाल नाही?"ती : "नाही का ऽ ऽ य ! अठ्ठावीस वर्षांची घोडी झालीय म्हणे……।!मी : (आठवुन जीभ चावतो) अच्छा ……॥ अच्छा…..

मी पुन्हा काळ्या कपाटातुन कणिक काढतोमात्र कपाटाची जागा अपोआप बदललेली असतेफळीवरुन बाटली काढुन पटकन मोरीत एक पेग भरतोशिवाजीमहाराज मोठ्याने हसतात , फळी कणकेवर ठेवुन शिवाजीचा फोटो धुवुन मी काळ्या कपाटात ठेवतो ,बायको गॅसवर मोरीच ठेवत असतेया बाटलीचा त्या बाटलीला पत्ता लागत नाहीकारण मी……………………………….. …..(४)
मी : (चिडुन) " जाधवांना घोडा म्हणतेस? पुन्हा बोललीस तर जीभच कापुन टाकीन तुझी !"
ती : "उगीच कटकट करु नका.बाहेर जाऊन गप पडा."
मी कणकेतुन बाटली काढतो , काळ्या कपाटात जाऊन एक पेग भरतोमोरी धुवुन फळीवर ठेवतो , बायको माझ्याकडे बघत हसत असतेशिवाजीमहाराजांचा स्वयंपाक चालु असतोपण या जाधवांचा त्या जाधवांना पत्ता लागत नाही कारण मी……………………………….. ……(५)
मी : (हसत) " जाधवांनी घोडीशी लग्न केल म्हणे"ती : (ओरडुन) "तोंडावर पाणि मारा ऽ ऽ"